یکى از وقایعى که در روز نهم ذى الحجه  اتفاق افتاده و برگ زرینى از فضایل امیر المؤمنین علیه‏السلام را رقم زده، «سد الابواب» است.

پیامبر اکرم صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله فرمودند: «إنّ اللّه‏ تعالى أمَرَهُم بِسَدِّ الأبواب و استثنا منهم رسوله و أنتم نفس رسول اللّه‏»
ماجراى سدّ الابواب از فضائلى است  که به صورت قطعى و متواتر از شیعه و سنّى نقل شده است.
مرحوم مجلسی وقوع آن را در نهم ذى الحجّه دانسته است.
در زمان رسول خدا صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله وقتى که مسجد النبى ساخته شد عده اى از اصحاب و بنى‏ هاشم خانه‏ ى خود را به گونه‏ اى ساختند که یک درب آن به مسجد باز مى ‏شد تا بتوانند سریع ‏تر به مسجد بیایند و گاهى هم بدون طهارت وارد مى‏ شدند تا این که در این روز از طرف خداوند دستور آمد همه درهایى که به مسجد باز بود مسدود شود جز خانه ‏هاى پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله و امیر المؤمنین علیه‏ السلام.  وقتى مردم علت را از حضرت سؤال کردند، رسول خدا صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله فرمود: «من از نزد خودم چنین کارى نکردم، بلکه دستور الهى را اطاعت کردم».

درخواست اصحاب
بعضى از اصحاب پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله اصرار کردند که پنجره ‏اى یا روزنه دیدى به مسجد داشته باشند، ولى پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله اجازه نداده و فرمودند:  «قسم به آن که جانم به دست اوست من شما را خارج نکردم و او را وارد ننمودم، بلکه خداوند او را وارد و شما را خارج نمود».
سپس فرمودند: «اگر اهل آسمان و زمین بغض على را داشته باشند خداوند آنان را هلاک مى‏ نماید، مقام على عظیم است. اگر حب على در نامه اعمال کسى باشد افزون می شود و اگر بغض على در نامه اعمال کسى باشد بر حسناتش ترجیح پیدا مى‏ کند و او را هلاک مى‏ کند».

سخن منافقین
مؤمنین به این کار پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله که از طرف خداوند بود ایمان آوردند و قبول نمودند ولى منافقین خشمگین شدند و قبول نکرده گفتند: «آیا نمى‏ بینید محمد همیشه پسر عمویش را بر کرامت‏ ها اختصاص مى‏ دهد و ما را از آنها محروم مى‏ دارد. به خدا قسم، اگر در حال حیاتش از او پیروى نماییم حتما بعد از وفاتش مخالفت خواهیم کرد».

این مسئله را تمامى مسلمانان شاهد بودند و دیدند که چگونه حضرت على علیه‏ السلام بر دیگر صحابه حتى کسانى که مسن‏ تر بودند یا اشخاصى که با پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله نسبت خویشاوندى داشتند برترى یافت.

- پیامبر اکرم صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله درادامه سدّ الابواب فرمودند که این ماجرا شبیه ماجراى موسى و هارون است که موسى مأمور شد مسجدى بسازد که هیچ کس در آن بیتوته نکند مگر هارون و ذرّیّه‏ ى هارون، پس حضرت هارون هر ویژگى که دارد حضرت على علیه ‏السلام هم آن را دارند.
- علامه مجلسى رحمه‏ الله مى ‏فرماید: این واقعه براى نشان دادن شایستگى‏ هاى امیرالمؤمنین علیه ‏السلام براى خلافت بعد از پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله است. چون حتى حمزه سیدالشّهداء را با آن سنّ بالا و مرتبه عظیم از این امتیاز محروم کردند.

- نافع گوید از پسر عمر پرسیدند بعد از پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله چه کسى از همه‏ ى مردم بهتر است؟ او گفت کسى که جایز است براى او هر چه جایز است براى پیامبر، و حرام است براى او هر چه حرام است براى پیامبر. نافع پرسید او کیست؟ پسر عمر گفت: او على است! پیامبر صلى‏ الله‏ علیه‏ و ‏آله فرمودند: «لک فى المسجد ما لى و علیک ما علىّ، أنت وارثى و وصیّى» یعنى اى على! هرچه براى من جایز است در این مسجد براى تو هم جایز است، و هر حرمتى من در این مسجد دارم تو نیز دارى، و تو وارث من و وصى من هستى.
- امیرالمؤمنین علیه‏ السلام در قضیه ‏ى شورا، جریان «سد الابواب» را از فضائل خود مطرح کردند.

تواتر حدیث سد الابواب
مرحوم ابن شهر آشوب از علماى بزرگ شیعه در مورد حدیث سد الابواب مى ‏گوید: «این حدیث را حدود سى نفر از اصحاب نقل کرده‏ اند مانند: زید بن ارقم، سعد بن ابى وقاص، ابو سعید خدرى، ام سلمه، ابو رافع، ابو طفیل و... .  
حدیث سد ابواب را خاصه و عامه ذکر کرده ‏اند. برخى از اسناد آن عبارت است از:
کتب خاصه
مناقب امیر المؤمنین علیه ‏السلام وسائل الشیعة ج2 ص210.
(کوفى) ج 1 ص 471. دعائم الاسلام ج 1 ص 17.شرح الاخبار ج 2 ص 203. امالى (شیخ طوسى) ص 599.
مناقب آل ابى طالب ج 2 ص 36. العمدة ص 14. بحار الانوار ج 39 ص 28 ـ 48.
تفسیر امام عسکرى علیه‏السلام ص 17 ـ 18. صراط المستقیم ج 1 ص 232.
کتب عامه
المجموع (نووى) ج 2 ص 160. فتح البارى ج 7 ص 12. شرح نهج البلاغه (ابن ابى
الحدید) ج 9 ص 173. فیض القدیر ج 1 ص 120. تاریخ مدینة دمشق ج 42 ص 122.